تحلیل یکسانانگاری میان «اعتبار قرآنی» و قیاس برهانی از دیدگاه ابنرشد
Article data in English (انگلیسی)
مهین رضایی*
هاجر قاسم پیوندی**
حیدر امیرپور***
علیرضا پارسا****
چکیده
ابن رشد، فیلسوف پرآوازه عالم اسلام، در رساله مشهور فصل المقال فی ما بین الشریعهًْ و الحکمهًْ من الاتصال، می کوشد تا حجیت شرعی فلسفه را اثبات کند. وی برای نشان دادن این حجیت از عبارت «فَاعْتَبِرُوا یا أُولِی الْأَبْصارِ» در آیه دوم سوره حشر استفاده می کند. این آیه، محل اختلاف مفسران، فقیهان و متکلمان بوده و هریک برای واژه اعتبار در این آیه احتمالاتی را بیان کرده اند. گروهی آن را به معنای پند دانسته و گروهی دیگر آن را بیانگر حجیت قیاس شرعی یا فقهی می دانند. ازآنجاکه ابن رشد، «اعتبار» را معادل قیاس عقلی دانسته، پرسش پیش رو آن است که چرا او به چنین دیدگاهی گرویده؟ و آیا این گرایش او براساس دلایلی استوار بوده است؟
کلیدواژه ها
ابن رشد، اعتبار، قیاس برهانی، قیاس شرعی و فقهی، فصل المقال، عبرت و پندآموزی.
*. استادیار گروه فلسفه دین، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران (نویسنده مسئول) rezaee_mahin@yahoo.com
**. دانشجوی دکتری کلام (گرایش فلسفه دین)، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران taha_295@yahoo.com
***. استادیار گروه فقه و مبانی حقوق اسلامی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران d.amirpour@yahoo.com
****. دانشیار گروه فلسفه و حکمت اسلامی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران alirezaparsa1214@gmail.com
تاریخ دریافت: 01/04/1399، تاریخ پذیرش: 19/05/1399